برای آنکه جسمی دیده شود باید از ان جسم نور به چشم برسد ، بنابراین جسم یا باید از خودش نور تابش کند و یا نورهایی را که بر آن تابیده شده است را به چشم بیننده بازتاب کند . به همین دلیل اجسام به دو دسته تقسیم می شوند :
- اجسام منیر یا چشمه نور : اجسامی که از خود نور تولید می کنند . مانند خورشید ، لامپ روشن ، شمع ، چوب در حال سوختن
- اجسام غیر منیر : این اجسام از خود نوری تابش نمی کنند، بلکه نوری را که از چشمه های نور به ان ها تابیده شده است را به طرف چشم باز می گردانند و ما میتوانیم آنها را ببینیم .
انواع چشمه نور عبارتند از :
- چشمه نور گسترده : یک شی نورانی نظیر خورشید ، چراغ روشن ، شعله شمع را چشمه گسترده می نامیم
- چشمه نور نقطه ای : اگر صفحه ای از مقوا را که روی ان روزنه کوگی ایجاد شده است را در مقابل چراغ روشنی قرار دهیم ، نور چراغ پس از گذشتن از روزنه منتشر می شود و روزنه مانند یک چشمه نور کوچک عمل می کند که به آن چشمه نور نقطه ای می گویند.
اجسام غیر منیر را می تواند از نظر اینکه نور از انها عبور می کند یا خیر دسته بندی کرد ، سه دسته جسم غیر منیر داریم :
- اجسام شفاف : اجسامی که نور از انها عبور می کند مانند شیشه و هوا
- اجسام نیمه شفاف : اجسامی که نور از انها عبور می کند ولی از پشت ان ها اجسام دیگر به طور واضح دیده نمی شوند . مانند شیشه های مات ، کاغذ کالک
- اجسام کدر : اجسامی که نور از انها عبور نمی کند مانند آجر ، دیوار و ...
اگر جسم کدری در مقابل منبع نوری قرار گیرد در پست جسم محوطه ی تاریکی به وجود می آید که به ان سایه گفته می شود. سایه می تواند به وسیله چشمه ی نقطه ای نور ایجاد شود ، در این حالت فقط سایه کامل ایجاد می شود و مرز مشخصی بین تاریکی و روشنایی وجود دارد ، قطر سایه به فاصله چشمه نور تا جسم کدر و پرده بستگی دارد و هرگاه چشمه نور به جسم کدر نزدیک شود قطر سایه بزرگ و هر زمان از آن دور شود قطر سایه کوچک می شود. سایه ای که به وسیله چشمه نور گسترده تشکیل شده است علاوه بر سایه کامل نیم سایه نیز دارد.
