هر گاه بخواهیم انرژی الکتریکی را مستقیما مورد استفاده قرار دهیم ، نیاز به وسیله ای داریم که بتوانیم انرژی الکتریکی موجود در خانه ، مغازه ، کارگاه یا کارخانه را به دستگاه مورد نظر برسانیم . این اتصال توسط جزئی اط مدار به نام پریز انجام می شود. پریزها به دو دسته ، توکار و روکار تقسیم می شوند.
پریز برق با اتصال زمین
برای حفاظت اشخاص و کاهش خطرات برق گرفتگی ، از سیستم حفاظت توسط سیم ارت استفاده می شود . در این صورت اگر سیم فاز به بدنه وصل شود فیوز عمل می کند و خطر برق گرفتگی در اثر تماس با بدنه ی دستگاه را از بین یم برد . پریزهای برق با اتصال زمین دارای سه پیچ هستند که یکی از آنها مربوط به اتصال سیم زمین می باشد.
پریز تلفن ، تلویزیون
برای تلفن و تلویزیون نیز پریزهای مخصوصی ساخته شده است که علائم مربوط به دستگاه روی آن ترسیم یا نوشته شده است ، مثلا علامت گوشی تلفن روی پریز تلفن و علامت تی وی روی پریز آنتن تلویزیون نوشته می شود. این پریزها نسبت به پریزهای معمولی شدت جریان کمتری را می توانند تحمل کنند.
دو شاخه
برای اتصال مصرف کننده های الکتریکی به پریز از وسیله ای به نام دو شاخه استفاده می شود . دو شاخه دارای دو میله ی فلزی تو پر یا تو خالی است که روی پایه ای پلاستیکی نصب می شود و دو سر سیم را به ان وصل می کنند . برای پریزهای با اتصال زمین ، دوشاخه های مخصوص ، که دارای زائده ی فلزی اضافی است و سیم زمین را به دستگاه مرتبط می کند ، می سازد . بهترین دوشاخه از نظر هدایت جریان الکتریکی دوشاخه ای است که میله های آن دارای شکاف باشد.
