تاریخچه موبایل در ایران

 یک دهه پس از طهور تلفن سیار در کشور‌های غربی مخابرات ایران نیز در صدد استفاده از این سیبستم بر آمد وزارت پست، بار دیگر در سال 67 دست به راه اندازی تلفن همراه زد؛ اما طرحی که برای این شبکه ارایه شد، 6 سال بعد و پس ازتجدید نظردر تابستان سال 1372 اغاز به کار کرد.

فاز نخست طرح با ظرفیت 10 هزار شماره در تهران کلید خورد وکمتر از یکصد نفر از ساکنان پایتخت، چند دهه پس از انکه شهروندان کشورهای پیشرفته جهان با تلفن همراه اشنا شده بودند، توانستند بدون قید و بند سیم و پریز، تلفنشان رادر دست بگیرند و در حالیکه قدم میزنند یا رانندگی می‌کنند، به مکالمه بپردازند. ظرف سالهای 72 تا 74 حدود یکصد متقاضی تلفن همراه وجود داشت که البته این رقم شامل مشترکان شهر کرمان و چند شهر بزرگ دیگر هم می‌شد.

مخابرات دولتی ایران، در شهریور 74، اقدام به چاپ یک اگهی ثبت نام سیم کارت در روزنامه‌های پر تیترا ژ کرد که باعث شد تعداد متقاضیان این سرویس جدید مخابراتی ناگهان به رقمی حدود 9000 نفر برسدو ظرف کمتر از 5 ماه، این تعداد به 200000 متقاضی رسید. سیستم تلفن همراه دیجیتالی که هم اکنون در مخابرات ایران به بیش از ده میلیون ایرانی سرویس می‌دهد، از نوع GSM و محصول کشور فنلاند است که طی سالهای بعد و با حضور زیمنس و نوکیای المان از یکپارچگی اسکاندیناویایی اولیه خود خارج شده است.