پدیده های خطرناک آتش سوزی مواد مختلف
بک درفت
در یک محیط بسته که اتش وجود دارد بعد از مدت زمانی به علت بسته بودن درها و پنجره ها اکسیژن مورد نیاز برای سوختن کاهش می یابد و در نتیجه ناقص سوزی آغاز می شود. حتی ممکن است در اثر کمبود اکسیژن شعله آتش خاموش شده و کندسوزی ادامه پیدا نماید و مواد نیم سوز می توانند محیط را به طور خطرناکی با بخارات و گازهای داغ قابل اشتعال پر کنند و با رسیدن هوای کافی ، بخارات و گازهای قابل اشتعال داغ دچار آتش سوزی ناگهانی و یا حتی انفجار می شوند . گاهی یک گوی آتشین از محل ورود هوا به اتاق به بیرون می آید که این به ویژه برای ماموران آتش نشانی که اتاق ها را برای نجات بازماندگان مورد بازرسی قرار می دهند بسیار خطرناک است . از این رو باید قبل از ورود به اتاق های بسته ، گازهای داغ به شکل کنترل شده ای تهویه نمود و در هنگام ورود خنک کردن گازهای داغ مد نظر قرار گیرد که این دو عمل فقط توسط آتش نشانان می تواند بصورت اصولی و کامل انجام شود.
فلاش آور
شعله ور شدن یا گر گرفتن به مرحله ای گفته می شود که آتش با یک حرکت سریع و همه جانبه تمامی مواد سوختنی و فشا را یکپارچه مشتعل می کند. در یک محیط مسقف یا نیمه مسقف که می تواند حرارت را تا حدودی مجبوس نماید ابتدا بخارات حاصل از سوخت در نزدیکی سطحی که متصاعد شده اند می سوزند اما لحظه بحرانی وقتی فرا می رسد که حرارت و شعله های آتش به سقف برسند. با گسترش آتش به سطح زیر سقف و انتقال حرارت به صورت جابجایی و تشعشع هم از کانون حریق و هم از گازهای داغ زیر سقف ، حرارت مکانی که دچارآتش سوزی شده است به مقدار زیادی افزایش می یابد . دمای حدود 600 تا 650 درجه سانتیگراد باقیمانده مواد سوختنی به سرعت به دمای آتش خود رسیده و در مدت زمان کوتاهی مشتعل می شوند که می تواند باعث گیر افتادن نفرات بین شعله ها گردد.
