قرنها قبل از میلاد مسیح ، بشر متوجه شده بود که بعضی مواد کانی آهن ، مانند سنگ آهنربا این خاصیت را دارند که تکه های کوچک آهن را به سمت خود می کشند. این خاصیت در حالت طبیعی در اهن ، کبالت ، منگنز و بسیاری از ترکیبات این فلزها وجود دارد. این خاصیت ظاهرا اختصاصی ، هیچ ربطی با گرانش ندارند زیرا نه تنها تمام موارد دارای این خاصیت نیستند ، بلکه به نظر می رسد که این خاصیت بیشتر در بعضی نقاط ماده کانی متمرکز شده باشد. این خاصیت به برهم کنش الکتریکی نیز ربطی ندارد ، زیرا نه گوی های چوب پنبه ای و نه تکه های کاغذ به وسیله این مواد جذب نمی شوند . بدین سبب نامی جدید، یعنی مغناطیس به این خاصیت فیزیکی داده شده است. ناحیه هایی از جسم که به نظر می رسد این خاصیت در انجاها متمرکز شده است قطبهای مغناطیسی نام گرفته اند. جسم مغناطیس را اهن ربا می نامند.