خازن وسیله الکتریکی است که در مدار الکتریکی اثر خازنی درست می کنند . اثر خازنی خاصیتی است که موجب می شود مقدار انرژی الکتریکی در میدان الکتروستاتیک ذخیره شده بعد از مدتی آن انرژی آزاد شود. خازنها المانهایی هستند که می توانند مقداری الکتریسیته را به صورت یک میدان الکتروستاتیک در خود ذخیره کنند.
خازنها به شکلهای گوناگون ساخته می شوند که متداول ترین آنها خازن مسطح است . خازن مسطح از دو صفحه هادی که بین آنها عایقی به نام دی الکتریک است ساخته شده اند . برای شارژ شدن خازن به این معنی که انرژی الکتریکی ذخیره کند باید آن را به یک اختلاف پتانسیل وصل کرد که به وسیله باتری تامین می شود.
قطب مثبت باتری به یک طرف و قطب منفی به طرف دیگر خازن متصل است. با بستن کلید ، الکترون ها از قطب منفی باتری به طرف صفحه ای جاری می شوند که به قطب متصل است و تراکم الکترون ( بار منفی ) ایجاد می کند . در همین لحظه قطب مثبت باتری همان تعداد الکترون را از صفحه ای جذب میکند که به آن متصل است این صفحه دارای کمبود اکترون ( بار مثبت ) می شود. وارد و خارج شدن الکترون ها از صفحات خازن ، میدان الکتریکی ساکن را بالا می برد و سبب ایجاد ولتاژی در خلاف جهت ولتاژ اعمال شده می شود. با جاری شدن جرین در مدار، ولتاژ خازن با ولتاژ باتری در خلاف جهت هم است و ولتاژ موثر مدار که تفاوت دو ولتاژ است کمتر می شود و در نتیجه کم شدن جریان را در پی دارد.
هر وقت ولتاژ خازن با ولتاژ باتری برابر باشد جریان در مدار متوقف می شود. صفر شدن جریان نشان دهنده شارژ شدن کامل خازن است. در ابتدای شارژ حریان شار ماکزیمم و ولتاژ خازن صفر است و هر چه ولتاژ خازن اضافه شود، شدت جریان کم می شود.
با جدا شدن منبع شارژ از خازن ، کم کم خازن شارژ خود را از دست می دهد. عمل از دست دادن شارژ را دشارژ می گویند . برای دشارژ شدن خازن تنها لازم است که الکترودهای صفحه منفیبه طرف پتانسیل مثبت در صفحه مثبت جاری شود.
