لامپ های ال ای دی اولین بار در دهه 1960 ساخته شده است که در محدوده فرکانس های کم و قرمز بود. ال ای دی آبی در سال 1994 تولید شد. تولید ال ای دی های آبی و ساخت لامپ ال ای دی با راندمان بالاتر رفته رفته به ساخت اولین لامپ ال ای دی سفید منجر شد . فسفر اندود کردن حباب موجب می شد نور آبی به نور بی رنگ یا سفید تبدیل شود .
امروزه لامپ ال ای دی به اشتباه با نام اس ام دی نیز در بازار شناخته می شود.ال ای دی ها در واقع زیر مجموعه نیمه هادی ها هستند با این تفاوت که با عبور جریان ، انرژی را به نور تبدیل می کنند .
رنگ نور لامپ های ال ای دی را بر حسب دما ( کلوین) مشخص می کنند . با مقایسه رنگ منبع نور با جسم سیاه ( جسم سیاه هیچ نوری از خود ساطع نمی کند ) رنگ نور مشخص می شود.
لامپ ال ای دی از بخش های زیر تشکیل شده است :
- بدنه : بخش خارجی لامپ که حرارت را به بیرون منتقل می کند .
- درایور : جریان ورودی را به جریان ثابت تبدیل می کند .
- ال ای دی : بخض اصلب لامپ ال ای دی است که بسیار متنوع است .
ال ای دی ها انواع مختلفی دارند و به سه گروه تقسیم می شوند : پاور ال ای دی ها ابتدایی ترین نوع هستند که در صنعت مورد استفاده قرار گرفته اند . اس ام دی ال ای دی ، دیودها به صورت صفحه ای در مدار قرار می گیرند و COB ال ای دی ها دسته سوم هستند که در آن ال ای دی ها به صورت متمرکز قرار می گیرند .
ساختمان لامپ ال ای دی شامل بخش های زیر است :
- حباب
- برد ال ای دی
- پیچ
- خنک کننده
- سرامیک
- سرپیچ
- درایور
لامپ های ال ای دی طول عمر زیادی دارند و در انها از گاز جیوه استفاده نشده است . این لامپ ها پرتو یو وی ساطع نمی کنند و در رنگ های مختلف می توان انها را تهیه کرد. از مزایای دیگر آن می توان به عدم ایجاد حرارت زیاد ، مقاومت خوب در برابر ضربه و بازده نوری خوب اشاره کرد.
