اتصالات لحیمی-1
لحیم کاری عبارت از اتصال دو یا چند فلز به وسیله یک فلز یا آلیاژ سوک است . دز این فرآیند آلیاژ یا فلز لحیم کننده به نقطه ذوب خود می رسد ولی فلزات مورد اتصال ذوب نمی شوند و باعث متصل شدن فلزات لحیم شونده به یکدیگر می شوند. لحیم کاری در دو نوع لحیم کاری سخت و لحیم کاری نرم انجام می شود.
لحیم کاری سخت در درجه حرارت های بالای 450 درجه سانتیگراد انجام می شود، عموما به این نوع لحیم کاری ، جوش کاری نیز می گویند . از انواع جوشکاری ها می توان ، قوس الکتریکی و جوش گاز را نام برد. در لحیم کاری نرک ، درجه حرارت لحیم کاری بسیار پایین تر از نقطه ذوب عناصر مورد لحیم کاری است و عمل لحیم کاری در درجه حرارت پایین تر از 450 درجه سانتیگراد انجام می شود.
آلیاژ لحیم که به طور اختصار به آن لحیم گفته می شود معمولا آلیاژی مرکب از سرب و قلع است. لحیم بدون سرب هم موجود است . قلع با آب و هوا ترکیب نمی شود. به همین جهت پوشش بسیار خوبی برای فلزاتی نظیر مس است و از اکسیدشدن آن جلوگیری می کند. امروزه برای جلوگیری از اکسیدشدن قطعات الکترونیک تقریبا تمام پایه های قطعات راقلع اندود می کنند.
افزایش قلع ، باعث گران شدن لحیم و کاهش قلع باعث افزایش درجه حرارت ذوب آن می شود. با توجه به این دو ویژگی متضاد می توان بهترین حالت امتزاج را برای لحیم در نظر گرفت. برای اتصال سیم های معمولی و لحیم کاری مدار های الکترونیکی از نسبت 63 درصد قلع و 37 درصد سرب استفاده می شود.
لحیم به صورت مفتول نازک در قرقره های حدود 250 گرمی ، 500 گرمی یا یک کیلو گرمی تولید می شود. قطر مفتولهای لحیم ، مختلف و در حدود کسری از یک تا چندین میلی متر است . لحیم ها را با درصد ترکیبهای مختلف قلع و سرب نیز می سازند و به بازار عرضه می کنند.
برای لحیم کردن دو فلز به یکدیگر لازم است قبلا سطوح اتصال را کاملا پاک کنید طوری که اکسید فلز روی انها وجود نداشته باشد . از انجا که اکثر فلزات در درجه حرارت های عادی اکسید می شوند همواره لایه ی بسیار نازکی از اکسید بر سطح آنها وجود دارد از این رو قبل از لحیم کاریسطوح اتصال را توسط مواد پاک کننده تمیز کنید . ماده پاک کننده ای که برای پاک کردن این سطح ها به کار می رود روغن لحیم کاری نام دارد.
